"Mijn lichaam laat me in de steek."

Maar… wat als je lichaam je net wil helpen? 

• Wat wil mijn lichaam mij duidelijk maken?

  Wat als we het ons voorstellen als een bewonersvergadering in je lichaam? Ik hou namelijk van metaforen en ‘keep it simple’, dat blijft bij mij vaak het beste hangen.
  Je ervaart heel wat stress, blijft aan-staan, neemt weinig tot geen ontspanning, gaat over je grenzen. 

  Dan is dit het puntje op de agenda van de bewonersvergadering.

   “Hoe kunnen we haar het signaal geven dat ze mag vertragen, de druk eraf mag halen?”. 

  Ze starten met een keelontsteking. Die wordt al snel onderdrukt door keeltabletjes. Daarna wordt hoofdpijn ingezet. Maar ook daar, omdat er nog een strakke deadline in het vooruitzicht ligt, worden pilletjes ingezet om niet te hoeven vertragen. Als derde optie worden de darmen ingeschakeld en ga zo maar door. 

  
  Hoe meer signalen genegeerd, ontkend of onderdrukt worden, hoe luider je lichaam begint te roepen. In sommige gevallen al maanden of zelfs jaren. In het slechtste geval gaat het uiteindelijk in staking en wordt er gesproken van ‘Opeens ging het licht uit.” of “Ik kon mijn bed niet meer uitstappen.”

• Het werkt echt zo: een voorbeeld uit de praktijk.
  Sinds maanden, misschien wel meer dan een jaar ervaarde ze hevige buikpijn. Plichtsgetrouw, verantwoordelijk en een harde werker, voor haar was het geen optie om te vertragen of een onderbreking te vragen op het werk. Toen ze op een bepaald moment niet meer anders kon dan rusten, merkte ze dit op: “Ik had de afgelopen maanden steeds 100% buikpijn. Sinds ik thuis ben, is dit percentage gezakt naar 30%. Net nu ik mijn afspraak bij de specialist heb, weet ik al bijna niet meer waar ik moet wijzen dat het pijn doet.” Het was bijna ongelooflijk te noemen dat de buikpijn die al maanden aanwezig was, op enkele dagen (meer dan) gehalveerd was, alleen door afstand te nemen van haar werk en rust te nemen. M.a.w. te luisteren naar haar lichaam.
  
  

• Wauw dit ‘werkt’ allemaal, zonder dat ik er iets voor moet doen!

  In het boek van Rhonda Byrnes ‘The magic’ staat een dankbaarheidsoefening die ik voorlees in podcast aflevering 2 (klik hier). Daarin overloopt ze met dankbaarheid alle processen, ledematen, organen, cellen van je lichaam. Ze staat stil bij het wonder dat ons lichaam is. Dit werkt ‘allemaal’ zonder dat we hier bewust iets voor moeten doen. Ook al heb je een zware ontsteking, hoofdpijn en word je snel emotioneel, er zijn nog steeds duizenden processen die wel goed blijven lopen. Laten we daar ook even bij stilstaan. Focus on the good, you know! 

  Je hoofd, lichaam en hart maken deel uit van 1 geheel. Al lijken ze soms aparte entiteiten die maar met een dun lijntje verbonden zijn. Dat lijntje versterken doe je door te vertragen, te voelen, aandacht te geven. Wat zijn mijn signalen? Wat vraagt mijn lichaam? Wat zijn mijn eerste kleine signalen die aangeven dat ik iets mag aanpassen of veranderen?

In het kort:

• Wat als je “Mijn lichaam laat mij in de steek.” kan vertalen naar “Wat wil mijn lichaam me vertellen?”
• Zie je klachten als helpende signalen van je lichaam. Welk puntje zou op de agenda kunnen staan  in jouw bewonersvergadering deze maand? Wat voel je, wat merk je, wat doe je (niet)? 
• Voel je dankbaar voor alle duizenden processen die elke dag automatisch lopen in je lichaam. Te vaak leg je ongewild je focus op wat er niet goed loopt. 
• Geef aandacht aan je lichaam, je hart en je hoofd en versterk de connectie onderling. 

Luister je graag naar de vertelde versie van dit artikel mét extra inzichten, voorbeelden en tips?

Klik dan hier om aflevering 2 van de Zijn Zen Zin podcast meteen op te zetten!